لیپوساکشن

به طور کلی این اصطلاح به برداشتن چربی های اضافی در زیر پوست   اطلاق می شود. این چربیها به شیوه های مختلفی  برداشته می شوند  سه روش رایج برای لیپوساکشن وجود دارد :

۱- لیپوساکشن معمولی ۲- لیپوساکشن به کمک لیزر ۳- لیپوساکشن با کمک امواج رادیو فرکانسی

باید دانست که این شیوه جراحی روش مناسبی برای لاغری عمومی نمی باشد و فقط کسانی که که دچار چاقی موضعی می باشند می توانند نتایج مطلوبی از این جراحی بدست آورند.

ابتدا باید پوست و زیر جلد را با ۲ انگشت فشار داد و قطر پوست  و زیرجلد را لمس کرد چنانچه در این تست ببیش از ۳ سانتی متر بیشتر بود می توان لیپوساکشن را انجام داد.  گاهی اوقات علاوه بر چربی های زیاد، پوست نیز شل می باشد که باید علاوه بر برداشتن چربی ها پوست اضافه را نیز برداشت که به این عمل لیفت می گویند . چنانچه در معاینه پوست ناحیه ران بیشتر از ۶ سانتی متر کش آمد باید همزمان پوست ناحیه ران را نیز برداشت که به این عمل لیفت ناحیه ران هم می گویند.

شیوه عمل

ابتدا در محلی که کاندید لیپوساکشن است مخلوطی از محلول آدرنالین و بی حسی موضعی لیدوکائین تزریق می شود، سپس بوسیله کانولای مخصوص ساکشن چربی ها ( در حالی که فشار دستگاه ساکشن حدود ۱ اتمسفر باشد) کشیده می شود.

در روش اولتراسوند ابتدا امواج اولتراسوند به محل تابیده می شوند سپس چربی ها استخراج می شوند ولی این روش بسیار طولانی تر از روش های معمولی می باشند و هنوز امتیازی بر آنها ندارد.

در روش لیپوساکشن با لیزکه اصطلاحاً به آن لیزر لیپولیز نیز می گویند امواج لیزر به طول موج ۹۵۰ نانومتر یا ۱۴۴۰ نانومتر به محل تابیده می شود پس از تخریب چربی ها توسط لیزر به کمک کانول ساکشن استخراج می شود . در این روش تابیدن لیزر به چربی ها ایجاد حرارت می کند و همین حرارت باعث تخریب چربی ها می شود.

گفته می شود که حرارت ایجاد شده توسط لیزر می تواند تا حدودی باعث جمع شدن پوست اضافی روی محل مورد نظر نیز گردد البته که گاهی چنانچه لیزرتابیده شده خیلی سطحی و نزدیک پوست قرار گیرد و حرارت ایجاد شده نیز بیش از حد معمول باشد می تواند موجب آسیب های حرارتی به پوست شود.

در مرحله اول بیمار به صورت ایستاده قرار می گیرد و محل هایی که قرار است تحت عمل ساکشن قرار گیرند علامت گذاری می شود سپس محلول بی حسی تزریق می گردد و پس از گذشت ۱۵ دقیقه که محلول تاثیر کرد عمل ساکشن انجام می شود .محل عبور کانول ساکشن بسیار کوچک و حدود ۰/۵ سانتی متر می باشد. پس از ساکشن محل ، بیمار حتماً باید از گن های و پوشش های شکم بند روی محل ساکشن استفاده کند تا پوست بدلیل فشار به لایه های زیرین خود محکم چسبیده شود و از این گن ها و ساپورت ها بمدت ۲ تا ۳ ماه بعد از عمل به طور شبانه روزی استفاده کنند . بهتر است بیماران یک الی دو روز بعد از عمل در منزل استراحت کنند.

عوارض بعد از عمل

عوارض جدی در عمل لیپوساکشن  بسیار کم اتفاق می افتند و معمولاً زمانی که جراحی توسط افراد نامتبحر صورت می گیرد دیده شده است عفونت و خونریزی در درصد بسیار پایینی امکان دارد اتفاق بیافتد  و آمبولی چربی  که یکی از خطرنا ک ترین عوارض می باشد خوشبختانه بسیار نادر است و هنگامی که ساکشن وسیع و بیشتر از ۶ لیتر صورت گیرد ممکن است خطر ساز باشد. شایع ترین عارضه نامنظمی پوست بر روی محل ساکشن می باشد به طوری که وقتی پوست با دست لمس می شود نامنظمی بر روی پوست حس می شود ، معمولاً به علت عدم ساکشن یکنواخت در زیر پوست می باشد این حالت در ساکشن ران ها شایع تر است و به طور کلی بهتر است چربیهای نزدیک به پوست  را ساکشن نکرد و بیشتر چربی های عمقی را ساکشن کرد.

دستورات بعد از عمل

اکثر بیماران بعد ازعمل لیپوساکشن باید آنتی بیوتیک خوراکی و مسکن دریافت کنند، ۱ تا ۲ روز در منزل استراحت نسبی داشته باشند . از سوراخ های محل ساکشن شده تا چند روز آب و خونابه خارج می شود که لازم است پانسمان مجدد و انبوه روی محل گذاشته شود .

نکته مهم بعد از عمل ساکشن کنترل وزن بیمار است اگر وزن بیماران بعد از ساکشن افزایش یابد، مسلماً نتیجه این جراحی رضایت بخش نخواهد بود ولی باید دانست که بعد از افزایش وزن ، محل ساکشن شده آخرین محلی است که چاقی مجدد را تجربه خواهد کرد.

در ضمن یادآوری این نکته ضروری است که اکثر بیماران خواهان ساکشن پهلوها می باشند ، چنانچه توجه شود قطر پوست در ناحیه پهلوها بسیار بیشتر از قطر پوست در ناحیه شکم می باشد لذا نتیجه ظاهری لیپوساکشن شکم همیشه بهتر از پهلوهاست اگرچه ساکشن پهلوها نیز می تواند رضایت بخش باشد.

(cellulite)سلولیت

تغییرات ظاهری پوست که در آن پوست به حالت پوست پرتقالی خود را نشان می دهد را سلولیت می نامند و بیشتر در خانم های میانسال و در ناحیه شکم و باسن شایع است در مشاهده و لمس پوست فرورفتگی هایی در پوست دیده می شود، این حالت مخصوصاً در ناحیه خارج ران ها و ران بسیار واضح است در این ناحیه کاملاً فرورفتگی و برآمدگی را می توان لمس کرد.

روش های مختلف درمانی شرح داده شده اند ولی می توان گفت موثرترین روش استفاده از Subcision است. در این روش با استفاده از سوزن های مخصوص که نوک تیزی دارند و مشهوراند به سوزن ا NOKOR تصالات پوست و درم با لایه های زیرین قطع و پوست در ناحیه فرورفته برآمده می شوند.

روش های دیگری که تا حدودی موثرند شامل استفاده از لیزرهای مخصوص ودستگاه های  Radio Frequency است که به اختصار به آنها RF می گویند. در تمامی این روش ها با تابش اشعه لیزر و یا امواج رادیویی با فرکانس بالا ، اتصالات پوست با لایه های زیرین به مرور و با تدوام جلسات درمان قطع می گرددلیزر لیپوساکشن :

در این روش جدید از امواج لیزر با طول موج ۹۸۰nm برای حل کردن چربی ها استفاده می شود .

ابتدا با یک کانون (mm) 1 میلی متری به منطقه مورد نظر وارد می شوند و با عقب و جلو کردن این کانون ظریف سلول های چربی حل می شوند ، سپس توسط یک کانون ۳ میلی متری چربی های حل شده و به شکل مایع خارج می شوند .

می توان از این روش برای حل کردن چربی های شکم و پهلو ها و گردن و بازو و ساق و ران استفاده کرد .

مزیت این روش نسبت به روش معمولی لیپوساکشن درد و تورم و خون مردگی (eccymosis) کمتر می باشد و بیمار سریع تر به فعالیتهای عادی خود می پردازد .

در این روش علاوه بر حل کردن چربی ها موجب انعقاد عروق خونی و تحریک کلاژن سازی می شود .و پوست در این روش سریع تر از روش معمول لیپوساکشن جمع می شود که امتیازی نسبت به روش معمول محسوب می گردد (Skin Tightening).

البته باید تذکر شه که جهت ساکشن حجم وسیعی از چربی ها ، روش معمول لیپوساکشن ارجح است ولی برای چربی های محدود ناحیه شکم و پهلو و بازوها روش لیپولیز با لیزر ارجح می باشد .